ਕਰਾਚੀ : ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਕਰਾਚੀ ‘ਚ ਗੁਲਿਸਤਾਨ-ਏ-ਜੌਹਰ ‘ਚ ਆਪਣੀ ਸਾਂਝੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਤੋਂ ਬਲੋਚਿਸਤਾਨ ਦੇ ਅੱਠ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕਥਿਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਲਾਪਤਾ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਏਜੰਸੀਆਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ‘ਲੈ ਗਈਆਂ’, ਪਰ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਸ਼ਾਂ ‘ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਡਾਨ ਨਿਊਜ਼ ਨੇ ਇਸ ਸਬੰਧੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।
ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਲਾਪਤਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ- ਸ਼ੋਏਬ ਅਲੀ, ਹਨੀਫ, ਇਸ਼ਫਾਕ, ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦ, ਬੇਬਰਗ ਅਮੀਰ, ਜ਼ੁਬੈਰ, ਕੰਬਰ ਅਲੀ ਤੇ ਸਈਦੁੱਲਾ 16 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ ਲਾਪਤਾ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ‘ਚੋਂ ਤਿੰਨ ਕਰਾਚੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ‘ਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ, ਤਿੰਨ ਇੱਕ ਸੈਮੀਨਰੀ ‘ਚ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਇੰਟਰਮੀਡੀਏਟ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਤੇ ਇਕ ਹੋਰ ਉਰਦੂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ‘ਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਰੁਸਤਮ ਜਿਕਰੀ ਗੋਠ ਸਥਿਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਤੋਂ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ।
ਡਾਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਲਾਪਤਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਕੰਬਰ ਅਲੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਵਜ਼ੀਰ ਅਹਿਮਦ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕੰਬਰ ਅਵਾਰਨ ਦੇ ਮਾਸ਼ਕੀ ‘ਚ ਇੱਕ ਇੰਟਰਮੀਡੀਏਟ ਦਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਨੀਪਾ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਟਿਊਸ਼ਨ ਅਕੈਡਮੀ ‘ਚ ਕੋਚਿੰਗ ਕਲਾਸਾਂ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਹੋਰ ਲਾਪਤਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਸਮੇਤ 17 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ ਪੁਲਸ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਐੱਸਐੱਚਓ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦਰਜ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਅਹਿਮਦ ਨੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਤੁਰੰਤ ਰਿਹਾਈ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਕੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਸਿਆਸੀ ਸਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਸ਼ੱਕੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ‘ਚ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਹੈ।
ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਜਵਾਬ ‘ਚ, ਕਰਾਚੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਸਿੰਡੀਕੇਟ ਦੇ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਰਿਆਜ਼ ਅਹਿਮਦ ਨੇ ਲਾਪਤਾ ਹੋਣ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਭਿਆਨਕ ਹੈ ਕਿ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਫੜਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦੋਸ਼ ਦੇ ਗਾਇਬ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਨੌਜਵਾਨ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਦੀਆਂ ਕਠੋਰ ਹਕੀਕਤਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਚਿੰਤਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਦਰਪੇਸ਼ ਵਿਆਪਕ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਬਲੋਚਿਸਤਾਨ ‘ਚ ਲੋਕ, ਅਕਸਰ ਕਾਰਕੁੰਨ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਨੇਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਰਹੱਸਮਈ ਹਾਲਤਾਂ ‘ਚ ਲਾਪਤਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਲਾਪਤਾ ਹੋਣ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਅਕਸਰ ਰਾਜ ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਲਾਂ ਜਾਂ ਗੈਰ-ਰਾਜੀ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਹੋਣ ਨਾਲ ਡਰ ਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦਾ ਸਮਾਜਿਕ ਤਾਣਾ-ਬਾਣਾ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲਾਪਤਾ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ‘ਚ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਘਾਟ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਨਾਕਾਫੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰਿਆਂ ਨੂੰ ਗੁਆ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਨਿੰਦਾ ਹੁੰਦੀ ਰਹੀ ਹੈ।
